အမွန္ကို မ်က္စိေမွာက္ေစတဲ့ ပန္းခ်ီေတြပါဘဲ။ အေနာ္ပညာလွ်ိဳတာမဟုတ္ဘူး။ လင့္ေမ့သြားလို႔။ သူမ်ားရွိက လင့္နဲ႕႔သြားၾကည့္ျပီး အဲ ဒီလင့္ေမ့ေနလို႔။ ေဆာရီးေနာ္။ ျပန္ရွာလုိက္မယ္။


ပံုၾကည္ျပီး နည္းနည္းေတာ့မူးသြားတယ္။ တို႔ႏုိင္ငံက ဟိုလူၾကီး အဝီစီဆင္း သြားရင္ေကာ အဲဒီလို႔ လို္က္ဆင္းဆယ္မွာ လားဟင္။ အေနာ္ေတာ္ no ဘဲ။




အဲဒီ ျခင္ေဆးဗူး ေလာက္ကေတာ့ အေနာ္တို႔ ရန္ကုန္ျမဳိ႕ ဆင္ေျခဖုန္းက ျခင္ေတြက အေပ်ာ့ဘဲ။




စားဖားၾကီးေတာ့ ရွယ္ဘဲ။ အေကာင္ၾကီးတယ္။ တို႔မ်ားရဲ႔ တုိင္းျပည္မွာေတာ့ ဖားစားရင္ေတာင္ အရိုးစူးမွာ ဆိုးရတယ္။ ( ဖားက ပိန္လြန္းလို႔ )




အဲဒီလုိ ပုဇြန္မ်ိဳးေတာ့ တို႔မ်ားရဲ႔ႏိုင္ငံမွာ ဒီတသက္မေျပာနဲ႔ ေနာင္တသက္ေတာင္ မျဖစ္ႏုိင္ေသးဘူး။




ေၾသာ္တရား ရစရာဘဲ။ လမ္းမွာ စြန္႔ပစ္စရာ ပစၥည္းေတာင္ ျဖစ္ေနပါေရာလား။




အဲဒီလို္ လုိ္က္ခြာျပီးေတာ့ အေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံကို ယူသြားမယ္။ ရန္ကုန္ပလက္ေဖာင္းက လမ္းေလွ်ာက္ရင္ အသက္ျပင္းျပင္းမရႈ ရဲဘူး။




ငါးဖမ္း စရာေတာ္ေတာ္ ရွားတယ္နဲ႔ တူတယ္။ ငါးၾကီးက အၾကီးၾကီးဘဲ အေနာ္တို႔ မိသားစု အတြက္ တစ္ရက္စာေလာက္က ေအးေဆး ဖူလံုတယ္။




အေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံက ဟိုလူၾကီးကိုလည္း အဲဒီလို တြန္းခ်လို႔ ရရင္သိပ္ေကာင္းမွာဘဲ။




အ့ဲဒီ လိပ္ျပာကေတာ့ နဘန္းသမား ဝိဥာဥ္ နဲ႔တူတယ္။




အေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံက ဟိုအုပ္စုေတြ အဲဒီလို က်သြား လို႔ကေတာ့ ေဆာရီးဘဲ။ ျပန္တက္လာရင္ေတာင္ ကန္ပစ္မယ္။




ေတာင္ပံေလးမ်ား ရႏိုင္ရင္ေတာ့ လုိခ်င္သားကြယ္။ ဒါမွ . . . . . .